dzień drugi

W ostatnim czasie przeczytałam fajny cytat: "Nikt nie może cofnąć czasu, ale każdy może iść naprzód.Jutro, gdy wzejdzie słońce powiedzcie sobie:Potraktuję ten dzień, jakby był pierwszym dniem mojego życia"...To bardzo trudne, nie uważacie?Bez blizn w sercu,bez przeżyć,które nas ukształtowały, szczególnie tych złych. O wiele łatwiej jest nam pogrążyć się w smutku, rozpamiętywać złe zdarzenia, mieć czarne myśli, obawy, wątpliwości. Większość z nas odczuwa pustke, niedosyt czy monotonię nawet jak jesteśmy w udanych związkach, mamy cudowne dzieci, dobrą pracę itd. Wciąż nie czujemy się szcześliwi. A może by tak wstać jutro i powiedziec sobie: "Ten dzień przyniesie mi szczęście" Wyjść na ulicę i uśmiechać się do obcych ludzi,przepuścić kogoś w kolejce, kupić sobie coś drobnego, spotkać się z przyjaciółmi, wypożyczyć film lub książkę. Może trzeba iść tą trudniejszą drogą, w której nie ma miejsca na wątpliwości, wymówki i doły.Cieszyć się z drobiazgów każdego dnia. Nie wiem jak Wy ale ja zrobię ten eksperyment. Dzisiaj usłyszałam przykre słowa od osoby,którą kocham, wymęczyłam się na fotelu dentystycznym, gdzie zostawiłam pieniądze zaoszczędzone na buty, ale wiecie co..?siedzę przed kompem i uśmiecham sie sama do siebie:-) w domu przywitał mnie mocnym uściskiem mój cudowny synek no i kupiłam sobie czerwony błyszczyk, który wypróbuje jutro. A teraz zmykam grać z synkiem w bierki pewnie i tak przegram...haha:-). Do jutra.